4. BABIOGÓRSKI PARK NARODOWY
Polski park narodowy utworzony w 1954 roku na terenie województwa krakowskiego. Znajduje się w Polsce południowej, w powiecie suskim i nowotarskim (województwie małopolskim) przy granicy ze Słowacją.
Na obszarze Babiogórskiego Parku Narodowego, liczącym 3393,34 ha powierzchni, w celu zachowania dziedzictwa przyrodniczego stosuje się trzy rodzaje ochrony: ścisłą, czynną i krajobrazową. Ochroną ścisłą objęta jest blisko 1/3 Parku, czyli 1125,82 ha. W skład obszaru ochrony ścisłej wchodzą: piętro halne, piętro kosodrzewiny, górnoreglowy bór świerkowy oraz fragmenty lasów regla dolnego.
Najważniejszymi typami ekosystemów są ekosystemy leśne oraz nieleśne. Niezaprzeczalnym walorem przyrodniczym w reglu dolnym i górnym są lasy o charakterze pierwotnym. Jest miejscem występowania wielu rzadkich oraz interesujących gatunków grzybów, roślin i zwierząt. Spotkać można tu rośliny, nie zasiedlające innych miejsc Polski (rogownica alpejska), rzadkie i zagrożone wyginięciem (tojad morawski, tocja karpacka), jak również wiele gatunków objętych ochroną prawną. Na Babiej Górze doliczono się blisko 650 gatunków roślin naczyniowych, 280 gatunków mszaków, ponad 1300 różnych grzybów i porostów. Świat zwierząt jest równie bogaty i zróżnicowany - stwierdzono 4500 gatunków i podgatunków zwierząt. Jest to ostoja między innymi dla niedźwiedzia, wilka, czy rysia, które z powodu silnej presji człowieka nader rzadko występują poza obszarami chronionymi. Istota ochrony ścisłej polega na zaniechaniu na tych obszarach jakiejkolwiek działalności człowieka, bowiem celem tego typu ochrony jest zachowanie w stanie naturalnym. Na terenach objętych ochroną czynną prowadzi się działania zmierzające do przywrócenia lasom właściwego składu gatunkowego i odpowiedniej struktury. Na terenach ochrony krajobrazowej, z uwagi na stosunki własnościowe gruntów obowiązuje prowadzenie zrównoważonego użytkowania lasów i polan. Bardzo istotne w tej strefie jest zachowanie wszystkich istniejących zbiorowisk nieleśnych i walorów krajobrazowych.
Obszar Babiogórskiego Parku Narodowego jest udostępniany do celów turystycznych, przy czym sposób i zakres użytkowania turystycznego winien nie szkodzić przyrodzie. Dobrze rozwinięta sieć szlaków turystycznych, utrzymywana na właściwym poziomie infrastruktura turystyczna, obecność Schroniska na Markowych Szczawinach oraz posterunku GOPR sprzyjają zwiększeniu atrakcyjności tego najwyższego w beskidzkich szczytów oraz podniesieniu bezpieczeństwa tych wszystkich, którzy chcą go poznać.
